پروتکل SRT چیست؟

انتقال امن و قابل اعتماد

اگر تا به حال استریم آنلاین انجام داده اید ، باید با پروتکل های استریمینگ ، به ویژه RTMP ، که متداول ترین پروتکل برای استریم زنده است ، آشنا باشید. با این حال ، یک پروتکل جدید وجود دارد که در دنیای پخش جنجال ایجاد کرده است و SRT نامیده می شود. بنابراین ، SRT دقیقاً چیست؟

SRT مخفف Secure Reliable Transport (انتقال امن و قابل اعتماد) است که یک پروتکل استریمینگ است که توسط Haivision ساخته شده است. بگذارید اهمیت پروتکل را با یک مثال نشان دهیم. وقتی کسی YouTube Live را برای مشاهده استریم های ویدئو باز می کند ، رایانه شما “درخواست اتصال” را به سرور می فرستد.

پس از تأیید درخواست ، سرور سپس بسته های داده های ویدئویی را به رایانه ای که ویدئو در آن رمزگشایی و پخش می شود ، برمی گرداند. SRT اساساً یک پروتکل استریمینگ است که دو دستگاه برای پخش ویدئو بدون نقص باید آن را درک کنند. هر پروتکل موافقان و مخالفان خود را دارد و RTMP ، RTSP ، HLS و SRT از برجسته ترین پروتکل های مورد استفاده در استریم ویدئو هستند.

.

.

چرا SRT وقتی RTMP یک پروتکل جریان ثابت و پرکاربرد است؟

برای یادگیری نکات مثبت و منفی پروتکل SRT و همچنین ویژگی های آن ، ابتدا باید آن را با RTMP مقایسه کنیم. RTMP ، همچنین به عنوان Real-Time Messaging Protocol شناخته می شود ، به دلیل قابلیت های انتقال مجدد بسته های مبتنی بر TCP و بافرهای قابل تنظیم ، یک پروتکل استریمینگ کامل و تثبیت شده است. RTMP متداولترین پروتکل استریمینگ است اما از سال 2012 هرگز به روز نشده است ، بنابراین بسیار محتمل است که SRT جایگزین آن شود.

از همه مهمتر ، SRT ویدیوی مشکل دار را بهتر از RTMP مدیریت می کند. استریمینگ RTMP از طریق شبکه هایی با پهنای باند غیر قابل اعتماد و کم ، می تواند مشکلاتی از جمله بافر و پیکسل سازی لایو استریم شما ایجاد کند. SRT به پهنای باند کمتری نیاز دارد و خطاهای داده را سریعتر حل می کند. در نتیجه ، بینندگان شما با داشتن بافر و پیکسل کمتر ، پخش بهتری را تجربه می کنند.

.

SRT تأخیر بسیار کمی را فراهم می کند و سرعتی را ارائه می دهد که 2 تا 3 برابر سریعتر از RTMP است

در مقایسه با RTMP ، جریان SRT تأخیر کمتری را فراهم می کند. طبق مقاله منتشر شده توسط Haivision ، در محیط آزمایش یکسان، SRT تاخیر 2.5 – 3.2 برابر کمتر از RTMP دارد، که کاملاً قابل توجه است. همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است ، نوار آبی نشان دهنده عملکرد پروتکل SRT است و نوار نارنجی تأخیر RTMP را نشان می دهد (آزمایشات در چهار مکان مختلف جغرافیایی مانند آلمان تا استرالیا و آلمان تا ایالات متحده انجام شده است).

.

.

حتی در یک شبکه غیر قابل اعتماد عملکرد برتر را نشان می دهد

علاوه بر تأخیر کم ، لازم به ذکر است که SRT همچنان می تواند در یک شبکه با عملکرد ضعیف انتقال یابد. زیرساخت SRT توابع داخلی دارد که اثرات سو ناشی از نوسان پهنای باند ، از دست رفتن بسته و غیره را به حداقل می رساند ، بنابراین یکپارچگی و کیفیت جریان ویدئو را حتی در شبکه های غیرقابل پیش بینی حفظ می کند.

.

مزایایی که SRT می تواند به همراه داشته باشد؟

علاوه بر تأخیر بسیار کم و انعطاف پذیری در برابر تغییر در محیط شبکه ، مزایای دیگری نیز وجود دارد که SRT می تواند برای شما به همراه داشته باشد. از آنجا که می توانید در ترافیک غیرقابل پیش بینی ویدئو ارسال کنید ، بنابراین به شبکه های گران قیمت GPS نیازی نیست ، بنابراین می توانید از نظر هزینه رقابت کند. به عبارت دیگر ، شما می توانید ارتباط دو طرفه تعاملی را در هر مکانی با دسترسی به اینترنت تجربه کنید. SRT به عنوان یک پروتکل استریمینگ ، می تواند داده های MPEG-2 ، H.264 و HEVC را بسته بندی کند و روش رمزگذاری استاندارد آن ، حریم خصوصی داده ها را تضمین می کند.

.

چه کسی باید از SRT استفاده کند؟

پروتکل SRT برای انواع مختلف انتقال ویدئو طراحی شده است. فقط تصور کنید که در یک سالن کنفرانس متراکم ، همه از یک شبکه برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند. با ارسال ویدئو به استودیوی تولید از طریق چنین شبکه شلوغی ، کیفیت انتقال قطعاً پایین می آید. به احتمال زیاد هنگام ارسال سیگنال از طریق چنین شبکه شلوغی ، از دست رفتن بسته رخ می دهد. SRT ، در این شرایط ، در جلوگیری از این مسائل بسیار موثر است و ویدئوهای با کیفیت بالا را به رمزگذارهای مقصد ارائه می دهد.

.

چه چیزی SRT را به یک پروتکل خوب استریمینگ تبدیل می کند؟

اگر می خواهید در مورد نکات خوب فوق در مورد SRT بیشتر بدانید ، در چند پاراگراف بعدی توضیحات مفصلی ارائه خواهد شد.

تفاوت اصلی بین RTMP و SRT عدم وجود timestamp در هدرهای بسته RTMP است. RTMP با توجه به نرخ فریم آن ، فقط دارای timestampهای استریمینگ واقعی است. بسته های جداگانه حاوی این اطلاعات نیستند ، بنابراین گیرنده RTMP باید هر بسته دریافتی را در یک بازه زمانی مشخص برای فرآیند رمزگشایی ارسال کند. برای برطرف کردن تفاوت در زمان مورد نیاز برای سفر بسته های جداگانه ، بافرهای بزرگ مورد نیاز است.

از طرف دیگر ، SRT شامل یک timestamp برای هر بسته جداگانه است. این امر امکان بازآفرینی ویژگی های سیگنال در سمت گیرنده را فراهم می کند و به طور چشمگیری نیاز به بافر را کاهش می دهد. به عبارت دیگر ، بیت استریمی که از گیرنده خارج می شود دقیقاً مانند جریانی است که به فرستنده SRT وارد می شود. تفاوت قابل توجه دیگر بین RTMP و SRT انتقال مجدد بسته است. SRT می تواند بسته گمشده را با شماره توالی آن شناسایی کند. اگر دلتا شماره توالی بیش از یک بسته باشد ، انتقال مجدد آن بسته آغاز می شود. فقط آن بسته خاص دوباره ارسال می شود تا تأخیر و سربار پایین باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جزئیات فنی ، به وب سایت رسمی Haivision مراجعه کرده و مرور فنی آنها را دانلود کنید.

.

.

محدودیت های SRT

پس از دیدن بسیاری از مزایای SRT ، اکنون اجازه دهید محدودیت های آن را بررسی کنیم. به غیر از Wowza ، بسیاری از پلتفرم های استریمینگ هنوز SRT را در سیستم خود ندارند ، بنابراین احتمالاً هنوز هم نمی توانید از ویژگی های عالی آن در سمت کلاینت بهره ببرید. با این حال ، هرچه شرکت های خصوصی و کاربران خصوصی بیشتری از SRT استفاده می کنند ، انتظار می رود که SRT به استاندارد آینده استریم ویدئو تبدیل شود.

.

یادآور نهایی

همانطور که قبلاً ذکر شد ، بزرگترین ویژگی پروتکل SRT تأخیر کم آن است اما عوامل دیگری در کل جریان استریمینگ نیز وجود دارد که می تواند منجر به تأخیر و در نهایت تجربه بد مشاهده مانند پهنای باند شبکه ، کدک دستگاه و مانیتورها شود. SRT تأخیر کم را تضمین نمی کند و سایر فاکتورها مانند محیط شبکه و دستگاه های استریم کننده نیز باید در نظر گرفته شوند.