راهنمای آکوستیک سازی اتاق برای مبتدیان

اتاق آکوستیک

فیزیک انتشار صدا بسیار پیچیده است ، و هنگامی که مجموعه ای از مواد تشکیل دهنده دیوارها ، کف و سقف (به علاوه هر پنجره ، در و مبلمان) به این معادله اضافه شود ، پیش بینی اینکه هنگامی که امواج صوتی منبع خود را ترک کردند چه اتفاقی خواهد افتاد بسیار دشوار است. هر اتاق متفاوت است ، و فقط ابعاد نیست که نحوه ی پخش صدا را تعیین می کند. تصور کنید که دو اتاق از یک شکل و اندازه یکسان باشند. یکی دارای دیوارهای بتونی به ضخامت دو متر و دیگری دیوار گل میخ گچ تخته ای یک لایه. حتی با این اوصاف مختصر ، البته افراطی ، احتمالاً می دانید که دو اتاق بسیار متفاوت در پخش صدا عمل خواهند کرد. انبوهی از اشکال اتاق ، اندازه ها ، روش های ساخت دیوار و سطوح موجود در استودیوهای خانگی را اضافه کنید . در نتیجه ارائه راهنمای یکسان برای آکوستیک سازی اتاق ها غیرممکن است.

با این وجود در این مقاله نگاهی کلی به نحوه ی اکوستیک کردن یک اتاق از دیدگاه یک مبتدی می اندازیم.

چرا به آکوستیک سازی نیاز داریم؟

اتاق های معمولی دارای پاسخ فرکانسی ناهموار هستند ، به این معنی که هرگونه تصمیمی در مورد میکس می گیرید براساس صدایی “رنگی” است ، زیرا شما به طور دقیق نمی توانید آن چه پخش می شود را بشنوید. به طور خلاصه ، شما نمی توانید بگویید که میکس شما هنگام پخش در هر جای دیگر چگونه به گوش می رسد. هرچند فقط مسئله میکس نیست ، زیرا هر رکوردی که از سازها می گیرید تمام ویژگی های مشخصه فضایی را که در آن ضبط می کنید نشان می دهد. اگر فضای مورد نظر Ocean Way یا SARM West باشد ، این می تواند چیز خوبی باشد ، اما اگر اتاق نشیمن یا اتاق خواب شما باشد ، احتمالاً بسیار بد خواهد بود. بنابراین ، اگر می خواهید میکس های شما به خوبی منتقل شوند و ضبط های شما بدون صدای اکوی اتاق باشد ، باید به خصوصیات صوتی محیط خود توجه کنید.

اولین چیزی که باید درک کنید نتیجه ای است که می خواهید بدست آورید. این یک تصور غلط رایج است که آکوستیک سازی باید تمام طنین ها را از بین ببرد ، و باید از کف تا سقف را با فوم پوشانید. این چیزی نیست که شما باید به دنبالش باشید. شما همچنین باید محدودیت های ایجاد شده توسط فضا و بودجه را به خاطر بسپارید. بسیاری از دارندگان استودیوهای خانگی بودجه ی آکوستیک سازی اختصاصی را ندارند.

بنابراین هدف چیست؟ طراحی صوتی علمی است که تعادل صدا را برقرار می سازد. اعمال این علم به معنای تداخل در مسیر صدا برای کنترل انرژی صدا است. برای راه های ارزان قیمت ، ابتدا باید انرژی صدا را کنترل کنیم. سپس می توانیم از کیفیت صدا مراقبت کنیم. در فضاهای کوچک ، فرکانس های باس همیشه یک مشکل هستند و ما باید فرکانس های پایین را تا آنجا که می توانیم کنترل کنیم.

جذب و انتشار: چه چیزی ، کجا ، چرا؟

برای دستیابی به تعادل مناسب ، دو رویکرد اصلی وجود دارد: جذب و انتشار. محصولاتی که خاصیت جاذب دارند شامل کف و پشم معدنی سفت و سخت ، انرژی صوتی را “جذب” می کنند و از طریق اصطکاک به گرما تبدیل می کنند. “جذب ” در فرکانس های بالا بسیار موثر است و برای کاهش صدای پژواک و تعدیل اتاقهای “زنگ دار” ضروری است. “باس ترپ ” نوعی جاذب است که به طور خاص برای جذب انرژی با فرکانس پایین طراحی شده است. ترکیبی هوشمندانه از مواد نرم ، سخت ، ضخیم و نازک ، از جمله هوا ، باعث ساخت کارآمدترین باس ترپ می شود و فاصله خالی بین دیوار و پشت ترپ به کارآیی بیشتر آن کمک می کند.

“انتشار” ، پراکندگی انرژی صدا با استفاده از سطوح چند وجهی است. دیفیوزرها معمولاً از چوب ، پلاستیک یا حتی پلی استایرن ساخته می شوند. انتشار به کنترل انرژی کمک می کند و کیفیت صدا را در فرکانس های طیف میانی و بالایی بهبود می بخشد

شروع

استودیوی معمولی خانگی برای آکوستیک سازی کافی ، فقط به پوشش 30 تا 40 درصدی نیاز دارد. به یاد داشته باشید که ما سعی داریم انرژی را کنترل کنیم یا “تعادل طبیعی صدا را بازیابی کنیم” و نمی خواهیم صدا را کاملاً از بین ببریم.

در مورد نسبت نفوذ به جذب ، برخی معتقدند که باید 50 درصد جذب و 50 درصد انتشار باشد. در استودیوی خانگی ، به دلیل محدودیت های بودجه و فضا ، نسبت واقعی می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد.

برنامه ریزی

بنابراین ، شما در مورد آکوستیک سازی اتاق خود تصمیم گرفته اید ، پنل های خود را تهیه کرده اید و در وسط اتاق قرار داده اید. مرحله بعدی چسباندن آن به دیوارها است . شما باید مطمئن شوید که پنل ها در مکان مناسب قرار بگیرند ، بخشی برای بهینه سازی عملکرد صوتی آن ، و بخشی دیگر به این دلیل که نمی خواهید به نظر برسد که توسط یک کودک دو ساله ساخته شده است! با استفاده از یک برنامه رایگان نقاشی سه بعدی مانند Google Sketchup  نسخه اتاق خود را با رایانه ایجاد کنید و از آن برای راهنمای مفیدی برای استفاده مانند نقشه هنگام نصب استفاده کنید. علاوه بر این ، شما می توانید ظاهر یک اتاق را طراحی کنید ، و پنل ها را روی رایانه حرکت دهید تا جای مناسب آن را پیدا کنید.

دو بار اندازه بگیرید ، یک بار بچسبانید

با در دست داشتن “نقشه” ، زمان علامت گذاری دیوارهاست. کل اتاق را اندازه گیری کنید و موقعیت تمام پانل ها را برنامه ریزی کنید. برای محاسبه فاصله بین پنل ها ، طول دیوار را اندازه گیری کنید ، عرض کلی تمام پنل ها را از آن کم کنید ، سپس این رقم را بر روی تعداد شکاف بین پانل ها (یا تعداد پنل ها به اضافه یک ) تقسیم کنید.

پس از طراحی و علامت گذاری ، بهتر است دوباره بررسی کنید که تعداد پانل های واقعی شما همان تعدادی باشد که در برنامه شماست!

اونا رو بچسبون!

با برنامه ریزی انجام شده ، نوبت چسباندن پانل ها به دیوارها و سقف است. روش انجام این کار به نوع آکوستیک کردن شما بستگی دارد. پنل های بزرگ قاب دار همراه براکت هایی می آیند که در آن ها چفت می شوند ، در حالی که پنل های فومی باید ، چسب زده شوند.

کنترل نهایی

بیشتر استودیوهای خانگی یک اتاق واحد هستند و هر دو قسمت نظارت و اجرا در یک فضا قرار دارند . بهترین روش ، ترسیم طرح اتاق و سپس تقسیم هر بعد به سه است. اگر بخش میکس و در نتیجه اسپیکرها در قسمت سوم باشد ، آنها روی هیچ یک از طول موجهای “ایستاده” نیم یا چهارم که باعث اوج یا فرورفتگی باس می شوند نمی ایستند.در نتیجه صدای صاف تری ایجاد می شود . از قضا ، اکثر اتاق های حرفه ای در خط میانی دایر شده اند ، که منجر به ایجاد یک “حفره” در فرکانس های خاص می شود.

در اتاق های نظارت نیز کنترل بازتاب های اولیه مهم است. وقتی یک بلندگو روشن می شود ، انرژی صوتی را مستقیماً به گوش شنونده و همچنین به دیوارها و سقف اتاق پراکنده می کند. این بازتاب های اولیه به اتاق باز می گردند و چند میلی ثانیه دیرتر از صدای مستقیم به شنونده می رسند ، زیرا این مساله مسافت بیشتری را برای پیمودن لازم دارد. مگر در یک اتاق بزرگ ، این تاخیر به عنوان صدای متفاوتی قابل درک نیست. در عوض باعث اختلال در فاز و در نتیجه شفافیت صدا می شود. برای نگه داشتن بازتابهای اولیه در یک بند تنگ ، باید “نقاط آینه ای” اتاق را شناسایی و درمان کرد. برای انجام این کار ، در جایی که باید یک آینه قرار داده شود تا شما را قادر به دیدن هر مانیتور از نقطه شیرین کند، بنشینید. سپس جاذب را به این نقاط اعمال کنید. یک “ابر سقفی” می تواند به روشی مشابه قرار گیرد تا بازتاب های عمودی را کنترل کند.

نتیجه

هر چقدر هم که برای سازها ، امپ ها ، بلندگوها و تجهیزات ضبط هزینه کنید ، باز هم باید به فضایی که از آنها استفاده می نمایید توجه کنید. تجهیز استودیوهای خانگی کمی مشکل است ، به دلیل اندازه آنها و مصالح ساختمانی استفاده شده. غیرممکن است که از فضایی که به عنوان اتاق خواب ساخته شده است “صدای حرفه ای استودیو” بدست آورید ، این عمدتاً به دلیل قوانین فیزیک است ، اما همچنین به این دلیل که استودیوهای “مناسب” ممکن است هزینه های کلانی برای طراحی آکوستیک داشته باشند. اما با کمی تلاش، می توانید چنین فضایی را کاملاً قابل استفاده کنید ، فقط با صرف اندکی پول ، مقداری برنامه ریزی رو به جلو و اندکی دانش می توانید استودیوی خانگی خود را آکوستیک سازید.